Elke avond vraag ik mij af
Of dat het nog bestaat
In deze zo moderne wereld
Of dat het nog als vroeger gaat

Bestaat het echt
Of is het een illusie
Geschapen door de mens
Dat is hoe ik het nu zie

De bewijzen van het bestaan
Zie ik nochtans dagelijks om mij heen
Of in de één of andere romantische film
Terwijl ik in de zetel zit, helemaal alleen

Is het een droom
Waaruit ik moet ontwaken
Een spook, een dagdroom
Omhult door een wit laken

Die achteraf dan toch maar weer
Iets anders blijkt te zijn
Voor de zoveelste keer alweer bedrogen
Ik vind het gewoonweg niet meer fijn

Er is geen enkele ziel
Die het schijnt te weten
Maar het leven is het hardst
Voor filosofen en poëten