Erna

(2009)

De lucht is blauw, de zon die schijnt
Een regenwolk die aan de horizon verdwijnt
Kinderen huppelen vrolijk in het rond
De schoolweek is alweer aan z'n eind

In het groene gras lig ik op de grond
Met een vers geplukt grassprietje in mijn mond
Ik vind rust als het kabaal rondom mij verdwijnt
En kijk nog eens naar waar ik vroeger stond

Heden ga ik er niet meer heen
De herinnering doet me te veel verdriet
Steeds denk ik aan die plek als ik ween

Mijn hart wilt niet meer leven en wilt er ook naar toe
Maar ik weet het nu al zeker, zelf kan ik het niet
Dus ik blijf zeker achter, helemaal alleen