In mijn hoofd daar zweven woorden
En soms komen ze er uit
Niet wanneer ze dat willen
Maar wanneer ik het besluit

Om weer eens wat te schrijven
En te rijmen op papier
Ze noemen het poëzie
En het zorgt blijkbaar voor vertier

Het is nochtans niet moeilijk
Ik schrijf gewoon wat ik denk
Anders gaat het toch verloren
Het is een vloek en een geschenk

Want het beïnvloed toch je denken
Het gaat daardoor soms in rijm
En als je dan een woord niet vindt
Dan is dat echt niet fijn

Maar soms is het wel handig
En is het een geschenk
Blijkt het soms toch wel eens nuttig
Dat ik gedichten gewoon bedenk